KHOR 1

Gert Jan Stam: “Ik ga in mijn werk altijd uit van een dramatische situatie. Dat heeft niets met een plot te maken of anderszins klassieke toneeltekst gerelateerde conventies, maar een daadwerkelijke situatie die theatraal interessant is. Daarbij werk ik vanuit de gedachte dat de toeschouwer ook meteen de performer is. Bij Khor 1 is het uitgangspunt dat tijdens de Floriade telkens vier mensen het script hardop lezen, zonder enige begeleiding of toezicht.”

Khor 1 gaat over beweging en meditatie. De tekst is vormgegeven in een installatie die is gebaseerd op het mechanisme van de Boeddhistische "praying wheels". Om de tekst te kunnen lezen moeten de deelnemers langs de wielen bewegen, waarmee ze een soort vertraagde cirkeldans uitvoeren. De tekst zal een bijna mantra-achtige kwaliteit hebben die hun concentratie ondersteund, waardoor ze zich er helemaal in kunnen verliezen en het gevoel van tijd en plaats even kwijt kunnen raken.

Gert-Jan: “Door steeds te verwijzen naar het onmiddellijke wordt de tijd vertraagd. Het hoogste economische goed is efficiëntie, het hoogste artistieke goed is tijdloosheid. Dat is niet iets verhevens, dat is de kunst, en dus het theater, eigen.”

Khor 1 is een voorstelling zonder acteurs. Het publiek, bezoekers van de Floriade, zelf is de performer. Door het uitspreken van een mantra-achtige tekst, hoopt Gert-Jan dat ze zich in het moment zullen verliezen en het gevoel van tijd en plaats even kwijt raken.

Gert-Jan Stam studeerde aan de Rietveld Academie en de Schrijversvakschool. Hij schreef korte verhalen, columns, songteksten en publiceerde in diverse media.

ENGLISH

The fundamental principle of Khor 1 is that during Floriade four people read the script out loud every time, without any support or supervision.
KHOR 1 is about movement and meditation. The text is designed in an installation that is based on the mechanism of the Buddhist "praying wheels". To be able to read the text the participants have to move along the wheels and thus perform a kind of slow-motion circular dance. The texts will have an almost mantra-type quality which supports their concentration, as a result of which they can lose themselves in it entirely and be able to lose the feeling of time and place for a while.

Khor 1 is a performance without actors. The public, visitors to Floriade, is the performer. By speaking out the mantra-type text, Gert-Jan hopes that they shall lose themselves in the moment and lose the feeling of time and place for a while.